Abim her gün arıyor.. Her telefona koşuyorum odur diye. Canım benim.. Keyfi yerindeymiş.Yemeklerde güzelmiş.İyiyim ben dedi. 22 Kişi kalıyorlamış. 15 tanesi zaten İzmirliymiş. Çok iyi oldu bu. Yabancılık çekmedim siyor. Badisi(ranza arkadaşı) Karşıyaka'danmış.Bunada çok sevindim. Her şey gayet yolunda gidiyormuş.. Bizde alışmaya çalışıyoruz işte.26 Mart'ta yemin töreni var.Merakla bekliyorum.
Abimde gidince evden kaldık 2kişi. Anneciğimle ben. 15 ay kadar böyle takılcaz. Tabi benim üniversiteyi hesaba katmadan konuşuyorum.İstanbul İstanbul diyorum ama.. Oraya gidersem anneciğim 1 yıl yalnız kalacak. O yüzden içim elvermiyor . Neyse diyorum geçiyorum. Zamanı gelsinde düşünürüz. Bakalım 2 kişilik hayatımız nasıl olacak. Tartışınca abim yumuşatırdı ortamı şimdi ne olur bilemiyorummm :) Merakte etmiyorum. Tartışmasak ne iyi olur yaa :)
Çarşamba günü birtanecik annemin doğumgünü! Şu içine fotoğraf konulan kapaklı kolyeler varya ondan istiyor.Laf arasında ben bunları çok beğeniyorum demişti. Bende unutmadım o söylediğini. Gittim sordum araştırdım.30tl 'ye buldum. Çokta güzel. Abimle benim küçüklük fotoğrafımızı küçülttürüp içine koyacağım. Alınca fotoğrafını çekip koyarım. Birde Canan Tan sever annem. Söylenmemiş Şarkılar diye bir kitabı varmış onu okumadı. Onu alacağım. Birde masanın üstündeki tuzluğu kırmıştım. Onun yerini dolduracak bir tuzluk bakacağım . Kocaman bir buket çiçekle,okuluna gideceğim ve süpriiiiiizzzzz ! Çok güzel olacak :) Her şey planlı.Hazır. Canım Annnneeeemmmmmmmmmmmmmmmmm :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder