Var olan tüm kitapları istiyorum.

An geliyor kendimi çok bilgisiz hissediyorum.O kadar çok kitap okuyorum ya okuyamadıklarım için üzülüyorum.Hani bana bir fırsat verseler de evrendeki bütün kitapları okusam.Boş durduğum hiç görülmemiştir benim sürekli okurum ama yetmiyor bana yeterli gelmiyor.Her an yeni birşeyler öğrenmek istiyorum ve öğrenmeye hiç doymuyorum.Yeterli gelmeyincede işte böyle mutsuzlaşıyorum.Çok saçma ama engel olamıyorum ki kendime.Mesela tarihimiz hakkında adan zye ıncığına cinciğine kadar herşeyi bilmek istiyorum ama hala öğrenmediğim şeyler olduğunu farkedince moralim bozuluyor resmen ya.Benim tarihim bu ne biliyim benim edebiyatım benim geçmişim.Her şeyi bilmem gerek.Mesela savaş tarihlerini aklımda tutamam ben(çok önemlileri hariç).Hani biri sorsada bilemesem var ya yerin 7 kat dibine geçtiğim andır.Siyasettede öyle bi bakanın adını sorsalar bilemesem kendimi kör cahil ilan ederim .Nedense çok hassasım bu konuda.Geçenlerde haber izliyorum star tv yi İstiklal Marşımızın yazarını soruyor.Halk bilemedikçe ben delleniyorum nasıl ya ? Nasıl diyorum yuh diyorum.Bi bakanın adını bilmekten yüzbinkat daha önemli bu.Senin marşın bu ya sen sahip çıkmazsan(ki aşınmaya başladı) kim sahip çıkacak ki.Bir de bunlar üniversite öğrencisi.Hemde hukuk,öğretmenlik,işletme gibi fakülteler okuyorlar.Yerim sizin gibi öğrencileri ya.Örneğin çoğu öğrencinin ekonomik sistemlere ilgisi yok. Nasıl olmaz ya ? bi görüşün nasıl olmaz... Sıkıcı gelebilir ama şikayette etme o zaman başımızdakilerden.Zaten etrafımız sadece şikayet eden ama başka bir fikri olmayan genetik çöplüklerle dolu.Sadece eleştiriyorlar o kadar.Ee bir şeylerde sen yap o zaman.Oy verme mesela.Bi oku bi araştır.Kendin öğren başkasından değil.Neyse çok uzattım kendime sinirlenip yazdığım bir yazıdır.Sevgiler..