yirmiüçocakikibinonbir

Bugün eyvah eyvah 2'ye gittik Onur'la.Aslında var ya hayatta gitmem dediğim birşeye gittim hem Türk filmi nasılsa Tv de veriliyor diye, hem komedi diye ,hem Ata Demirer.Bu üçlüye gitmem imkansızdı ama sinemaya gitmeyti o kadar özledim ki film farketmez durumuna gelmiştim.Gitmek istemeyişim beni yanıltmadı yine beğenmedim. :) Biletleri alıp Alsancak'a ,Sonra geri Konak'a yürüdük konuşa konuşa.. Hiç anlamadım denizi izlemekten,Onur'a olan özlemimden nasıl geçtiğini yolun.Mis gibiydi İzmir.Bakmaya doyamadım.İnsanlarını izlemeye doyamadım.Yürümeye doyamadım.Üşüdüm ama umrumda değildi.Kordon'da üşümeye bile doyamadım.Aşığım bu şehre napabilirim..Benden aldıkları,bana kattıkları.. İkiside çok.Aldıkları ağır da bassa,gözüm görmüyor ki.Ve de ONur'u çok seviyorum.Onun yanındaki rahatlığımı,onun efendiliğini,eğlencesini,dostluğunu çok seviyorum.Allah başımdan eksik etmesin.Hep benimle ol.