içimin dışıma çıkması

Buraya geldiğimden beri içim çok dolu.Sanki çok kötü bir şey oldu yada olacak gibi.Saçma.Ama rahatsız olduğum bir sürü şey var burda sebebi bunlar olabilir.Batuyla konuşmuyorum ,hiç konuşmuyorum.Ve ben ona hiçbirşey yapmadım.Sınıfta gelip geliip dibime oturmasından,gözlerini bana dikmesinden,beni rahatsız etmeye çalışmasından,başkasına söylüyormuş gibi yapıp konuştuklarımızı tekrarlamasından çok bunaldım.50tane yerde gelip arkama oturmasından rahatsız oluyorum.İmalarından bıktım.Aynı ortamda bulunmak istemiyorum ama her gün görüyorum aramızda 1 metreden az bi mesafede mesela.Çok kötü ve rahatsız edici bi bakışı var görseniz anlarsınız ne demek istediğimi..

Sınıfa bakıyorum sonra allahım.. Herkes kopuk herkes çıkarcı.. Bu kız bana selam verdi bende ona selam veriyim.. Aaa bana bugün selam vermedi bende vermiyim.Her şey karşılıklı..Bütün ilişkiler hesaplar üzerine kurulu.Nefret ediyorum.Benim dersanedeki arkadaşlarım çağrı ve fatih kışın akşam etütten çıktığımda beni otobüse bindirmeden kendileri gitmezlerdi eve.Böyle ince düşünürlerdi.Sınıfta şimdi bakıyorumda biri hüngür hüngür ağlasa kimse noldu demez.İnsan gibi yaşamıyoruz.Burada yok işte o türlerden..Herkes kendi davasında.Herkes sıkılıyor hepimiz patlıyoruz bu lanet yerde ama kimsenin bir şey yaptığı yok.Bunalıyor herkes,bunalıncada birbirine sarıyor.Tartışmalar,sürtüşmeler.O kadar dolu ki içim insanların çirkinliklerinden..İzmirde hiç bi ortamda böyle birşey görmedim ben.Alışık değilim zor geliyor işte.Her zaman gülüyoruz ama ,çok gülüyoruz kızlarla hani karşıdan gören derki (ki diyorlar) bunlar çok mutlu.Aslında yanılıyorlar sadece birbirimize sarmayalım diye ota boka güler olduk.Yorulduk çünkü.Sınıfın hepsi geçiş yapmak istiyor.O derece.Bıktık,sıkıldık işte.Neyse çok uzattım lafı okuyan varsa buraya kadar eyvallah..