Tatilin sonları

Hemen hemen 5 günüm kaldı..3Haftam nasıl su geçti hala inanamıyorum.Ama çok şey yaptım,mutluyum.Bütün arkadaşlarımı gördüm mesela..Bütün sevdiklerimle görüştüm.Herzamanki gibi kitap okudum 2 kitap bitirdim.3 kere sinemaya gittim.Buz pateni öğrendim.Bir kere tiyatroya gittim.Bol bol Kordon'a gittim .En sıkıcı işleride bi güzel son hafataya bıraktım...Napalım artık yapıcaz..Sadece oraya döndüğümde bu güzel etkinliklerden bu güzel deniz kokulu şehirden ayrı kalmak beni üzecek biliyorum.Üzülmek demeyelimde sıkılmak olsun adı.Ama ordaki arkadaşlarımıda çok özledim .Hemde çoook...En iyi anlaştıklarımın hiçbirimi İzmir'de olmaz ya.. Serap,Alev,Elif :İstanbul,Pelin:Bursa.. Çok süper işte böylede özlerim.Aslında ben ordaykende buradaki kişileri özlemiyorum yani özlemiyorum derken öyle değil.Mesela direkt Damlayı özlemiyorumda Damla'yla kahve içmeyi özlüyorum.Ya da Can'ı özlemiyorumda Can'la konuşmayı çok özlüyorum.Yani olayları özlüyorum.Deniz kenarında oturmayı özlüyorum mesela.Alsancak'ta yürümeyi özlüyorum öyle yani.Sanırım şu özlem duygusu pek huyum değil.Yani abimide özlüyorum ama görmeden yaşayabilirim tabi telefon etsin o ayrı haber almadan olmaz..Abişiminde 70 günü kaldı :))) çok az ..plakalardayız hihihi :))))

Neyse hepimiz ölücez nasılsa o yüzden kimsenin kalbini kırmadan ve her gün mutlaka bir iyilik yaparak yaşayalım.Benim felsefem budur.Güzel günler dilerim :)))