12 Şubat 2010 Cuma

Babanın yok oluşu


Şimdiiiii.. Ben hep baba'dan bahsediyorumm ya.Onu anlatmak istedim.BBenim babam yok.Yani varda yok. Ben onu kalbimdede beynimdede oramda buramda her hücremde her hecemde bitirdim.Aslında küçükken babaya aşık bir kız çocuğuydum çok bağlıydım ama... Beni haketse bitirmezdim emin olun.Ve bu yazıdan sonra onu savuncak birşeyler söylemeyin terslemek istemiyorum.Çok katıyım bu konuda. Zaten her şeyi yazamayacağım.O kadar uzun olmayacak.

Canım annemle o baba sıfatlı adam ben 8.sınıfın yazındayken ayrıldılar işte yaklaşık 5 sene oluyor.Büyük sorunlarımız vardı ve böyle olması gerekiyordu.1 günde her şey bitti onuda yazacağım bir ara. Neyse bunlar ayrılınca tabi bu adam beni 1 kere görmeye geldi 3ay sonra! oda annenle beni barıştır yoksa çok kötü şeyler yapacağım die tehdit etmeye. Her boku tehdit zaten.Beni huzursuz edince mutlu oluyo dangalak.Gecelerce uyumadığımı bilirim.Sonra işte ben yine babadır diye falan üstüne gitmiyorum.2 sene fln toplasan 5 kere gelip nasılsın demiştir bana.

Ama işte patlama noktam şu oldu. Bir gün yolda gidiyorum dümdüz biraz daha gittiğimde sağ ve sol iki yol ayrılacak bu adamda soldan geliyor bende sola döneceğim.Bu beni gördü göz göze geldik ve kafasını çevirdi.Öz kızına.Benim eller ayaklar titremeye başladı.Nasıl sinirim bozuldu anlatamam.Ertesi günde bir mesaj.Annenle bizi barıştır yoksa vururum sizi diye.Bir bok yapamaz.Hattımı değiştirdim.Her şeyi yok ettim. O gün onu hayatımdan sildim. Ona en ihtiyacım olduğu anlarda yanımda yoktu.O günden sonrada olmadı.Olmayacak. Öldü işte.

Şimdi biz annem ve abimle çok mutluyuz çok huzurluyuz.Arada o herif çıkıntılık yapıyor ama olsun yaparsa bana yapıyor bende annemle abime söylemiyorum üzülmesinler diye. Yaa işte böyle dahada ayrıntılarıda bir ara yazacağım umarım! :)

4 yorum:

  1. üzüldüm,
    seninle birlikte hissedebiliyorum, çok yıpratır insanı...

    YanıtlaSil
  2. yara kabuk bağlarda acımaz ya işte benimkide öyle artık:)canım acımıyor:)

    YanıtlaSil
  3. ağlamak istememiştim aslında ama bu yazıya ağladım..benim babam da yok, ama hayatta değil ve kaybedeli 1 yıl oldu, her an onu düşünüyorum eksikliğini hissediyorum..
    hayatta olan bir baba, hem de öz kızına yüz çeviriyorsa yazıklar olsun ona! (özür dilerim)

    YanıtlaSil
  4. Kıyamam sana.. Bende diyorum ki bazen keşke ölseydide en azından öldü derdim.. Özür dilemene gerek yok ben artık onu benden saymıyorum.. Teşekkür ederim çok..

    YanıtlaSil