Günlük gibi

Annemle fena halde kapıştık ,sınava 3 gün kala olcak şeymi bu ya çıldırmamak elde değil.Nedenide cumartesi günü onunla birlikte onun istediği yere gitmek istememem.Zaten sınavdan bir gün önce bırakta istediğimi yapayım yahu. Ama yok onun dediği olacak ya.Bencilmişim baksen hep kendimi düşünüyormuşum baksen=D OOooooooof aman ya böyle sanki hiç derdim yokmuş gibi bide o içimi sıkıyor ya ona deliriyorum.Derin nefes alıp konuyu şıp diye geçiyorum.Bizim Tuğcan'la Bora'nın dediği gibi uuuuummmrumda değil =D

Vedalaştık bugün herkesle tabi onlar 2. sınava gircekleri için gayet 2 ay daha dershanedeler.Serkan Hoca'mın bile gözleri doldu sonrada gidin hadi artık dedi en sonunda yoksa salya sümük olucaktı heralde =D Kıyamam hiç hiç hiç.

Sonra otobüste Sertaç diye bir arkadaşımla karşılaştım.Lisede bir üst sınıfımdaydı.Kavga ederek tanışmıştık of ne gündü.Ama sonra çok sevdik birbirimizi sonra dediğimde 2.5 yıl sonra falan:) Yazın çok gezdik onunla günübirlik Çeşme,Foça.. Çok severim ya çok iyi çocuk.Neyse oda girecek sınava konuştuk, dertleştik ,güldük ,eğlendik.

Eve geldim içime bir hüzün çöktü.Böyle sanki yapayalnız kalmış gibi hissettim kendimi sanki hiç kimsem yokmuş gibi.Biriyle konuşmaya ihtiyacı duydum ama kimsenin canını sıkmak istemediğim için konuşmadım buraya yazayım bari dedim .Her zaman yaptığım gibi.Birde şimdi abim askerde ya..E annemlede iki kelime bile etmeyince dımdızlak hissediyorum işte kendimi.Vedalarıda hiç sevmediğimden olsa gerek bu içimin sıkıntısı.

Ama olsun neyyydii ummmmmmrumda değil Doğa :D (Bora ve Tuğcan'nın kulakları çınlasın)