Bu ara çok karışık her şey.Her şeyi düşünmek zorunda olup hiçbir şeyi düşünmüyorum.Evet dahada karışsın diye.Bilmiyorum belki savuruyorum zihnimden işte.Kabullenemiyorum belirsizlikleri.Kesinlikle benden değiller.Çok yakın bir erkek arkadaşım benden hoşlanıyor diye ödüm kopuyor.Aslında gayet açık.Yok aslında değil.Yani bence hayır.Herkesçe evet.İşte amaaan ya deyip geçiyorum.
O'nu unuttum diyorum evet ama unutmak ne demek biliyomuyum ondan şüphe duyuyorum.Fotoğraflarına bakıyorum.Bu kadar tatlı olamaz diyorum.Gülüşünü izliyorum,gamzelerini seyrediyorum mesela.Ama kesinlikle hiçbirşey olmayacağınıda biliyorum.
Birşey oluyor birşey izliyorum aklıma bana yaptıkları,söyledikleri geliyor,sadece gülümsüyorum.Sorgulamıyorum ama asla.Çünkü ben en başından biliyordum.Yinede ,herşey çok farklı olabilirdi diyorum.
Evet biri olsun istiyorum hayatımda.Biri olunca O aklıma gelmeyecek biliyorum.Ama o BİRİ'ne herşeyi anlatmak,duvarlarımı yeniden yıkmak,güvenmek sanki dünyanın en zor işi gibi geliyor.İçimin acıdığını ne zaman birine anlatsam çok güçsüz göründüğümü hissediyorum.Gidecek nasılsa ve anlattığımla kalacağım diyorum.Değmez,oda herkes gibidir diyorum.O'na duvarlarımı yıkmak zorunda kalmadım çünkü ben.Birazını biliyordu,konuşuyorduk.Geriside bendeydi zaten.O'nda birşeyim yok ya bu yüzden rahatım umudum yok.Zor işte benim için çok zor.
Gözlerimin önünde film kareleri geçiyor sanki ben öylece duruyorum.Sadece izliyorum ve kocaman gülümsüyorum.
:)))
ama ne olursa olsun mutlu bir Doğa'yım ben :)
bilirim insanın yüzünde oluşan o kocaman gülümsemeyi :) ve ardından gelen hüznü imkansızlık denen o pis şeyi! ikisinin de aynı kefede olması çok garip bazen ama... işte.
YanıtlaSilher şeye rağmen mutlu olman güzell gerçekten güzel (:
ben mutluluğu olaylara bağlamaktan yana değilim lal.. yani şu olmazsa mutsuz olucam demek hayatı kaçırmak gibi gelir bana. Ama şu olursa çok daha mutlu olucam derim :) mutlu olmak insanın özünde bence ya.. küçücük ufacık şeyden mutlu olunuyo,mutsuzda olunuyo ama bu bizim elimizde :)))
YanıtlaSil