10 Kasım 2010 Çarşamba

gerçeklerin yüzüme paaaat diye vurması olayı

Bazen yapacak hiçbi şeyiniz kalmaz. aşağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık durumlarındayım.Sadece alışık olmadığım şeyler yaşıyorum ve öğreneceğimi biliyorum.Ama o ilk şoku atıp toparlanma sürem birazcık kısalsa.. Yada karşımdakine belli etmesem,gülüşüm solmasa..Ne mi oluyor ? Çok büyük konuştuğum için asla yapmak dediğim şeyler geliyor başıma.Bir kez daha anlıyorum büyük konuşulmayacağını.Bir kezde ahh doğa kafan kırılsın diyorum.Biraz mideme birşeyler oturuyor.yumruk yemiş gibi oluyorum.Kendime kaçıncı yolculuğa çıkıyorum bilmiyorum.En son bugün çıktım onu biliyorum ama.Tamam artık anlatıyorum .

Yazılarımı okuyanlar bilirler ben akpartiyi sevmeyen ve Atatürkçü biriyim.İzmirliyim.Ve İzmirli olanlar bilir ki İzmirde akpartiliyim diyemezler rahat rahat.Aman allah korusun başlarına birşey gelir.Övünmüyorum bununla olanı söylüyorum.Benim hiçbir yakınımda akpartili değil açıkcası.Ama bugün sınıfta en iyi anlaştığım 4 kişininde(Gürsel,Ümit,Elif,Elif) evet oyu bastıklarını söylemesi beni şoka uğrattı.akpartili olmalarını duyunca ayrı bi yumruk yedim tam göğsümün ortasına.Ama bu onları yargıladığım anlamına gelmiyor kesinlikle.Kendi düşünceleri saygım sonsuz.Ama benim çevremde bir kişi bile yokken hepsinin bu görüşte olması beni çok fazla şaşırttı o kadar.

Diyordum ki ne işim olur benim öyle insanlarla ya. Öyle arkadaşlarım olucaksa olmaz olsun.Ama daha neler neler.Al işte geldi başıma yine büyük konuştuklarım.bilmiyorum beni kim anlar ama bu kadar büyütme dedi anlattığım kişiler.Tabiki onlar yine benim en iyi anlaştıklarım olarak kalacak ama benim bu şaşkınlığım n'olucak onu merak ediyorum..Of ya öğrenecek ne çok şey var.

1 yorum: